Odpowiedzi na interpelacje/zapytania

Odpowiadając na Pani interpelację z dnia 29 listopada 2018 roku w sprawie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (dalej: mpzp) tj. prośby o podanie pełnej listy obowiązujących mpzp oraz listy uchwał o przystąpieniu do sporządzenia planu lub zmiany planu a także pytania o powód podejmowania uchwał i przez ponad 10 lat nieprzeprowadzania procedury planistycznej poniżej przedstawiam następujące informacje.

Lista obowiązujących miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz lista uchwał o przystąpieniu do sporządzenia planu lub zmiany planu przedstawione zostały w załączniku do niniejszej odpowiedzi.
Informację o obowiązujących, jak i uchwalonych, ale jeszcze nieobowiązujących oraz wszczętych mpzp dostępne są na bieżąco w SIP UM Szczecin pod adresem internetowym www.geoportal.szczecin.pl.

Odpowiadając na pierwszą część pytania, dotyczącą powodu podejmowania uchwał informuję, że do końca 2002 r. gmina Miasto Szczecin posiadała ważny plan ogólny zagospodarowania przestrzennego z 1994 r. (Uchwała Nr L/709/94 Rady Miejskiej w Szczecinie z dnia 16 maja 1994r. w sprawie Miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta Szczecina).
Zgodnie z obowiązującym wówczas art. 67. ust.1 i 1a Ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, Gmina Miasto Szczecin przystąpiła do sporządzenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego prawie na 70% obszaru miasta. Ustawa dopuszczała bowiem przedłużenie funkcjonowania planu jedynie na tych obszarach, na których przystąpiono do opracowania nowego planu.
Przykładowo, w roku 2002 jednocześnie wszczęto 87 mpzp, co miało na celu przedłużenie ważności obowiązującego ówcześnie miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta Szczecina (obejmującego cały obszar miasta) o rok, tj. do 31.12.2003 r.
Samorząd Miasta podejmując te uchwały miał pełną świadomość, że ich podjęcie nie jest równoznaczne z jednoczesnym opracowaniem wszystkich planów (chociażby ze względu na ich szczegółowość – skala 1:1000). Roczne przedłużenie funkcjonowania planu ogólnego uzasadniało te działania. Stan taki dawał nadto możliwość zawieszenia postępowań w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy na okres do 12 miesięcy (obecnie 9 miesięcy).

Odpowiedź na drugą część pytania dotycząca powodu przez ponad 10 lat nieprzeprowadzania procedury planistycznej jest bardziej złożona. W celu unaocznienia sytuacji prawnej i formalnej od 2001 roku w obszarze planowania przestrzennego, przedstawiam poniżej jedynie najistotniejsze z punktu widzenia planowania i problemów miasta zagadnienia, ograniczające lub kształtujące politykę przestrzenną gminy, decydujące o liczbie planów miejscowych uchwalanych w kolejnych latach i ich rozkładzie przestrzennym.
W roku 2001 weszła w życie ustawa prawo ochrony środowiska, z której wynikał nowy obowiązek posiadania przez gminę opracowań ekofizjograficznych przed przystąpieniem do sporządzenia planów miejscowych. Opracowania te powinny powstawać zgodnie z rozporządzeniem w sprawie zakresu i zawartości opracowania ekofizjograficznego) . Gmina nie posiadała takich opracowań, co znacznie opóźniało przygotowywanie projektów uchwał. Opracowania ekofizjograficzne pozyskiwane były w trybie ustawy o zamówieniach publicznych w kolejnych latach. Należy podkreślić, że ekofizjografie zlecane w roku 2002 opierały się o projekt rozporządzenia, które weszło w życie dopiero 1,5 roku od daty wejścia w życie ustawy o ochronie środowiska. Dzięki temu Biuro Planowania Przestrzennego Miasta uzyskało możliwość kontynuowania prac planistycznych w trybie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Gdyby tych prac nie podjęto, to nie byłoby możliwe uchwalanie planów miejscowych, także uchwalenie w 2007 roku aktualizacji studium, które było oparte na syntezie ekofizjograficznej dla obszaru całego miasta.
Skutkiem nowego stanu prawnego przez wiele lat gmina nie dysponowała dla całej powierzchni administracyjnej materiałami do projektowania o standardzie wymaganym przez ustawę z 2003 roku (brak mapy zasadniczej o szczegółowości 1:500 dla części miasta).
Od 2003 roku prowadzone były równolegle prace nad całkowicie nowym pod względem formy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, pierwszym studium opartym w całości na opracowaniach ekofizjograficznych i waloryzacji przyrodniczej, o szczegółowości uwarunkowań i kierunków rozwoju gminy dostosowanych do nowej ustawy. Ostatecznie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Szczecina uchwalone zostało na sesji w dniu 14 maja 2007 roku. Kolejną edycję studium uwarunkowań Rada Miasta przyjęła w dniu 26 marca 2012 roku (uchwała Nr XVII/470/12).
Nową sytuację prawną wprowadziła ustawa o ochronie przyrody, w tym ustanowienie na 40% powierzchni miasta obszarów Natura 2000, bez ustalenia prawnych warunków ich ochrony. Pojawienie się tych obszarów wymagało podejmowania w procesie planistycznym dodatkowych prac i analiz, jako podstawy do określania docelowych funkcji terenów objętych planami w obszarach Natura 2000 lub w ich sąsiedztwie i ich uzgadniania z właściwymi organami. Brak było również w tym czasie obowiązującego studium zagrożeń powodziowych, wymaganego przez ustawę prawo wodne, a opracowywanego zgodnie z ustawą przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie. Wymagało to dodatkowych analiz i uzgodnień na etapie sporządzania projektów planów. Ostateczny kształt planu jest wynikiem współdziałania wielu podmiotów i przedmiotem wielu uzgodnień z coraz większą partycypacją społeczeństwa. Są to zasadnicze elementy procedury sporządzania planów miejscowych, mające wpływ na terminy ich opracowania i uchwalenia.

Informuję ponadto, iż średnia liczba rocznych przystąpień do sporządzenia mpzp nie odbiega od średniej liczby rocznych uchwał uchwalających mpzp. Potwierdza to systematykę sporządzania projektów planów miejscowych.
Pomimo tak wielu ograniczeń formalnych i prawnych według stanu na koniec roku pokrycie planami miejscowymi powierzchni administracyjnej miasta, to aż 53,59% (około 70% powierzchni przeznaczonych w studium do urbanizacji). Stan ten daje Gminie Miasto Szczecin czwarte miejsce w Polsce pod względem pokrycia planami wśród miast metropolitalnych. Jest to bardzo dobra pozycja, jeśli zważyć na szczegółowość planów miejscowych (wcześniej 1:5000, obecnie 1:1000), standard wymaganych materiałów mapowych, wymagane opracowania pomocnicze i prognozy, w tym uspołecznienie procesu planowania.

Załącznik do interpelacji