Nagroda Artystyczna Miasta Szczecin

Joanna Kulmowa – laureatka Nagrody Artystycznej Miasta Szczecin w kategorii za całokształt działalności artystycznej

Joanna Kulmowa obchodziła 25 marca 2018 roku 90. rocznicę urodzin. Jest jedną z najwybitniejszych poetek polskich. W 2010 roku uhonorowana tytułem Honorowej Obywatelki Szczecina i Doctora Honoris Causa Uniwersytetu Szczecińskiego.
W latach 1961-1996 mieszkała w Strumianach, w których utworzyła artystyczny dom i chór dziecięcy. W 1996 roku została wybrana prezesem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Warszawie. W 2000  roku otrzymała Order Uśmiechu,  w 2004 roku Nagrodę Prezydenta RP za całokształt twórczości dla dzieci. W 2012 roku przekazała Bibliotece Głównej Uniwersytetu Szczecińskiego swoje archiwum literackie oraz sprzęty strumiańskie. Tak powstała Sala Strumiańska, miejsce spotkań kulturalnych i promocji książek. W trakcie studiów pracowała jako asystentka reżysera w Teatrze Współczesnym i w Teatrze Narodowym w Warszawie. Po uzyskaniu absolutorium w 1955 roku podjęła pracę redaktora działu teatralnego w „Naszej Księgarni”. Jako reżyser debiutowała w Teatrze Ziemi Łódzkiej. W latach 1955-61 reżyserowała w teatrach Koszalina, Poznania, Gdańska. W Teatrze Wybrzeże pełniła funkcję kierownika literackiego. Jako reżyser współpracowała także z Telewizją Polską.     

Jako poetka debiutowała w 1952, ogłosiła kilka tomów wierszy, m.in. Fatum na zakręcie (1957), Boże umieranie (1962), Cykuta i Jonasz, czyli nasza epoka (1967), Trefnisiem będąc (1978), Wiersze wybrane (1988). Jej wiersze są zmienne w nastroju, oprócz liryzmu i refleksji zawierają elementy dowcipu i groteski, chętnie odwołują się do świata wyobraźni i humoru. Joanna Kulmowa jest także autorką utworów scenicznych, librett operowych, cyklu psalmów responsoryjnych, słuchowisk radiowych. Znaczącą część jej twórczości stanowią utwory adresowane do młodych odbiorców. Wydała tomiki wierszy dla dzieci, m.in. Śpiew lasu (1967), Wiersze dla Kai (1970), Zasypianki (1972), Krześlaki z rozwianą grzywą (1978), Niebo nad miastem (1986), Zagubione światełko (1990). Kierowana do dzieci poezja poetki odznacza się połączeniem humoru i głębokiego liryzmu.

Jako prozaik opublikowała m.in. pełne poetyckiej fantazji, metaforyczne powieści Wio, Leokadio (1965), Stacja „Nigdy w Życiu” (1967), w których dzieliła się z czytelnikami refleksjami nad podstawowymi treściami ludzkiej egzystencji oraz kształtem współczesnego świata. W 1984 wydała tom Serce jak złoty gołąb, stanowiący próbę stworzenia nowego typu baśni metaforycznej dla dzieci.

Z okazji przypadającej w 2018 dziewięćdziesiątej rocznicy urodzin poetka wydała dwa zbiory poezji: Jeszcze 37 wierszy^[3](zawierający utwory premierowe) oraz Moje żarty^[4]– wybór utworów satyrycznych, fraszek, piosenek i kupletów, opublikowanych wcześniej przez autorkę w kilkunastu książkach, poczynając od wydanego w 1957 tomu Fatum na zakręcie.

 

Prof. dr hab. Dariusz Dyczewski – laureat Nagrody Artystycznej Miasta Szczecin w kategorii za istotne osiągnięcie artystyczne w 2017 roku

Absolwent Wydziału Wychowania Muzycznego Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, Podyplomowego Studium Emisji Głosu, Podyplomowego Studium Chórmistrzostwa w Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy, Podyplomowego Studium w zakresie Zarządzania placówkami oświatowymi i kulturalnymi przy Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. W 2011 roku otrzymał tytuł  profesora sztuk muzycznych. Od 2006 roku Dyrektor Artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Pieśni Chóralnej w Międzyzdrojach. Od 2010 roku konsultant Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie. Od  2013 roku  Prezes Polskiego Związku Chórów i Orkiestr. Od 2015 r. członek Rady ds. Szkolnictwa Artystycznego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Rektor Akademii Sztuki w Szczecinie.

 W 1990 r. Dariusz Dyczewski założył Chór Dziecięcy Politechniki Szczecińskiej Don-Diri-Don, który wziął udział w ponad 80 festiwalach, konkursach i kongresach muzycznych w Europie, a także w USA, Kanadzie, na Wyspach Bahama, w Chinach, Brazylii, Wenezueli,  Indiach, Malezji, Singapurze, Hong-Kongu, w Australii, Japonii, Zjednoczonych Emiratach Arabskich zdobywając ponad 80 nagród i wyróżnień. Chór koncertował w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmoniach: Szczecińskiej, Berlińskiej, Pekińskiej. Wykreowana przez Dyrygenta niezwykła i specyficzna atmosfera pracy Zespołu, która przyczynia się do pogłębiania dziecięcych pasji i wrażliwości jest bazą istnienia bogatego repertuaru wykonywanych przez Chór utworów a’cappella oraz dużych form wokalno-instrumentalnych.

Osiągnięcia prof. Dyczewskiego i Chóru Dziecięcego Don-Diri-Don w 2017 r.:

31.05.-6.06.2017– Międzynarodowy Festiwal Chóralny Chorus Inside Chieti/Roma – Włochy, w trakcie którego Zespół konfrontował się z 24 chórami uczestniczącymi w Festiwalu uzyskując główne nagrody Festiwalu: Złoty Dyplom E – POP Music, Złoty Dyplom C – Sacra, Złoty Dyplom B – Folklor. W specjalny sposób uhonorowano zasługi twórcy tego potrójnego sukcesu, Dyrygenta Dariusza Dyczewskiego Nagrodą dla Najlepszego Dyrygenta oraz Nagrodą za najciekawszą  choreografię;

28.09.-6.10.2017– tournée artystyczne – Nowy York USA, na zaproszenie Konsulatu RP w Nowym Jorku. Podczas tournée Dariusz Dyczewski wspólnie ze swoim Chórem reprezentował ojczysty kraj na 80 Paradzie Pułaskiego towarzysząc w tym wydarzeniu ks. Prymasowi Wojciechowi Polakowi oraz przedstawicielom władz RP (Annie Marii Anders oraz Adamowi Bielanowi). W trakcie pobytu w Nowym Jorku Dariusz Dyczewski i Don-Diri-Don dali koncert dla Korpusu Dyplomatycznego w gmachu ONZ oraz w Konsulacie RP. Dużym zainteresowaniem cieszyły się występy popularyzujące muzykę polską, które odbyły się w Central Parku, w Centrum Polsko-Słowiańskim oraz w Katedrze św. Patryka.

Grudzień 2017– Międzynarodowy Konkurs SYBERIADA 2017 – Kemerowo/Rosja, który zwieńczył pracę Dariusza Dyczewskiego w 2017 roku kolejną już Nagrodą dla Najlepszego Dyrygenta;  Chórowi Don-Diri-Don przyznano w tym Konkursie I Miejsce.